za: https://marucha.wordpress.com/2015/02/24/wszystkie-wojny-sa-wojnami-bankierow/
W Libii Muamar Kadafi ustanowił państwowy bank i walutę opartą na parytecie złota – Złoty Dinar. Ogłosił, że ropa będzie sprzedawana tylko za tę walutę. Inne narody Afryki widząc wzrost Dinara i Euro oraz napędzany inflacją upadek dolara, pośpiesznie zaakceptowały wymianę w nowej walucie.
Było to potencjalnie bardzo niebezpieczne dla globalnej hegemonii USD. Według prasy prezydent Francji Nicolas Sarkozy miał nazwać Libię „zagrożeniem” dla międzynarodowych bezpieczeństwa finansów. Dlatego NATO zbombardowało Libię, brutalnie zamordowało Kadafiego (przykład linczu Saddama nie był widocznie wystarczający), narzuciło prywatny bank centralny i przywróciło rozliczenia za libijską ropę wyłącznie w dolarach.
Złoto będące zabezpieczeniem dla Złotego Dinara według ostatnich raportów – zniknęło.
W 2011 r. kilkanaście dni przed ogłoszeniem nowego planu gospodarczego MFW dla Libii w oparciu o Złotego Dinara przez szefa funduszu Dominika Strauss-Kahna, podczas spotkania G8 w Dauville został on oskarżony przez hotelową pokojówkę o gwałt (okazało się to oczywiście nieprawdą), co przekreśliło jakiekolwiek szanse tego planu jak również duże nadzieje DSK na wygranie wyścigu do prezydentury Francji, którego był liderem.
Prokuratorem z Nowego Jorku przedstawiającym zarzut gwałtu był Cyrus Vance Junior, syn dyplomaty Cyrusa Vance’a pracującego dla Sekretarza Stanu Franka Wisnera, którego syn Frank Winser Junior z CIA był ojczymem Nicolasa Sarkozego, zawdzięczającego swoją karierę CIA . Jest on obecnie oskarżony od nielegalne finansowanie swojej kampanii dzięki wsparciu Kadafiego. Sarkozy wysłał pierwsze samoloty do bombardowania Libii zanim skończyło się międzynarodowe spotkanie w Paryżu w tej sprawie. Namawiał również Obamę by zbombardować pałac prezydenta Syrii Baszara Al-Assada , w 2009 zlecił zabójstwo Chaveza.
Według generała Wesleya Clarka plan „dolaryfikacji” krajów wydobywających ropę obejmował 7 państw: Irak, Syria , Liban, Libia, Somalia, Sudan, oraz Iran (Wenezuelę mającą czelność sprzedawać Chinom ropę za juany dodano później).
Warto zauważyć, że kraje te nie są członkami szwajcarskiego Bank for International Settlements (z którego zniknęło nb. polskie złoto zdeponowane przed wojną), prywatnego centralnego banku prywatnych banków centralnych. Znaczy to, że te kraje samodzielnie zarządzały swoimi gospodarkami bez podporządkowania się międzynarodowym bankom.
